Ik heb Berlijn gekozen omdat het de hoofdstad van Duitsland is.  Berlijn behoort al jarenlang tot de top tien van populairste steden van Europa als het gaat om stedentrips en schoolreisjes. Er zijn voldoende redenen te noemen om Berlijn te bezoeken.Dat Berlijn het culturele hart van Duitsland is merk je aan de grote hoeveelheid musea, bezienswaardigheden, festivals en andere evenementen. Je kunt je in Berlijn prima een week vermaken zonder je enig moment te vervelen.

De Muur staat symbool voor de scheiding tussen Oost en West, de Koude Oorlog en de tweedeling van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. Zelfs jaren na de val van de Berlijnse Muur in 1989 komen toeristen nog steeds massaal af op de restanten van een bouwsel dat door Berlijners vooral vervloekt is. Wie de Muur wil zien die kan dat op diverse plekken in de stad doen. Het grootste deel muur dat nog op de oorspronkelijke plek staat vind je in Friedrichshain, aan de Mühlenstrasse. De East Side Gallery zoals dit monument heet is een op veertig meter na aaneengesloten stuk muur van maar liefst 1316 meter. In 1990 is de muur beschilderd door 118 kunstenaars waardoor het eruit ziet zoals je het tegenwoordig aantreft. Vandalisme in de jaren negentig van de vorige eeuw heeft ervoor gezorgd dat er wel een aantal herstelwerkzaamheden plaats hebben moeten vinden in het eerste decennium van deze eeuw. Een ander interessant stuk muur vind je op de volledig opnieuw ingerichte Potzdamer Platz.

Eén van de populairste bezienswaardigheden in Berlijn is Het Rijksdaggebouw. De verkorte naam die veel gehanteerd wordt is Rijksdag, oftewel Reichstag in het Duits. In dit van oorsprong in 1894 gerealiseerde bouwsel is tegenwoordig het parlement weer gehuisvest. Het oorspronkelijke gebouw is door de Rijksdagbrand zwaar beschadigd. Pas na de hereniging van Duitsland in 1990 kreeg het gebouw haar huidige vorm: een combinatie van herstelde oude glorie met moderne architectonische elementen, waarvan de glazen koepel op het dak het meest in het oog springt. Wie de Rijksdag wil bezoeken zal zich minimaal drie dagen vooraf via internet aan moeten melden. Uit voorzorg tegen mogelijke aanslagen moet men exact weten wie de Rijksdag bezoekt. Aanmelden kan via internet.

 

Populaire hotspot in Berlijn is de Brandenburger Tor, de eige stadspoort van vroeger die bewaard is gebleven. Deze toegangspoort stamt uit 1788 en stond op dat moment op de stadsgrens van het centrum. Nu is het een mooi bouwwerk dat aan het einde van Unter den Linden statig aanwezig is en veel gefotografeerd wordt door toeristen. Ten oosten van de tegenwoordig autovrije poort vind je de Pariser Platz, een plein van waaruit de poort het meeste gefotografeerd wordt. Vanwege de enorme aantrekkingskracht op toeristen vind je hier ook altijd wel figuren die wat aan de toeristen willen verdienen, zoals mensen die verkleed in een uniform onofficiële DDR stempels in paspoorten stempelen mits je daarvoor betaalt uiteraard.
Wat de poort mede zo bijzonder maakt is het beeld bovenop het gebouw. Deze replica van de Quadriga heeft tot de nodige stof voor discussies gezorgd vanwege de adelaar en het ijzeren kruis dat in het beeld verwerkt zitten. Deze symbolen van het nationaalsocialisme hebben op veel weerstand kunnen rekenen bij de renovatie van de poort.

Potsdamer Platz

 

Potsdamer Platz is één van de bekendste, grootste en drukste pleinen van Berlijn. Het is een erg indrukwekkende plek om te zijn. Niet alleen vanwege de grote moderne gebouwen die het verkeersknooppunt omringen, maar ook vanwege die geschiedenis van dit plein.

Voor de tweede wereldoorlog was Potsdamer Platz al een belangrijk zakencentrum van Berlijn. Na de tweede wereldoorlog is echter veel van Potsdamer Platz verwoest en verloren gegaan. Vanaf 1961 stond er een grote muur dwars midden op het plein, de Berlijnse muur.

Na de val van de muur heeft Potsdamer Platz zijn naam als handelscentrum weer redelijk opgebouwd, mede dankzij – niet misselijke – investeringen van commerciële partijen. Momenteel staat het Potsdamer Platz, een van de bekendste en belangrijkste pleinen (hoewel, plein? Meer een groot verkeersknooppunt) van Berlijn, vol met moderne gebouwen. In vergelijking met andere stukjes Berlijn is Potsdamer Platz heel modern (veel moderne architectuur), netjes en geeft het een beetje het gevoel van een wereldstad (hoogbouw!).

De naam Potsdamer Platz is afgeleid van Potsdam, een nabij gelegen stad en tevens de hoofdstad van Brandenburg (de provincie die om de provincie Berlijn heen ligt).

 Gendarmenmarkt

 

De Gendarmenmarkt wordt door menig reisgids het mooiste plein van Berlijn genoemd. Wanneer je er bent zul je ook begrijpen waarom, het is gewoon erg mooi om te zien. De twee identieke doms en het concertgebouw uit de 19e eeuw nemen je mee naar het vooroorlogse Berlijn. Het 3,3 hectare grote plein ligt in het stadsdeel Mitte, vlak achter de boulevard Unter den Linden. In de Adventstijd wordt hier een prachtige kerstmarkt opgebouwd die het plein er nog sprookjesachtiger uit laat zien.

 

De Gendarmenmarkt is aan het einde van de 17e eeuw ontstaan als marktplein van het dorp Friedrichstadt, dit was toenmalig een voorstad van Berlijn. In 1710 werd Friedrichstadt deel van de stad Berlijn. Het plein heeft in zijn carriere verschillende namen gekend: Linden-Markt, Mittelmarkt, Friedrichstädtischer Markt en Neuer Markt. Ten tijde van de tweede wereldoorlog heeft het plein ook de naam Platz der Akedemie gedragen maar sinds de hereniging heeft de Gendarmenmarkt zijn oorspronkelijke naam weer terug.

Het Konzerthaus Berlin werd tussen 1818 en 1821 door de Berlijnse architect Karl Friedrich Schinkel gebouwd als Königliches Schauspielhaus en is een van de best geslaagde gebouwen die deze architect bouwde. De twee kerken aan weerszijden van het plein zien er in eerste instantie hetzelfde uit, maar zijn wel verschillend. De Französischer Dom (aan de rechterzijde van het concertgebouw) is gebouwd tussen 1701 en 1705 voor de Hugenoten die Frankrijk ontvlucht waren. De Deutscher Dom is in 1708 gebouwd voor de protestanten.

Het plein is in de Tweede Wereldoorlog ernstig beschadigs maar daar is tegenwoordig weinig meer van terug te zien. Het plein ligt er tip top bij en is zeker een bezoekje waard.

Museuminsel

Het Museuminsel (museumeiland) in Berlijn ligt in de Spree, de rivier die Berlijn doorkruist. Op het Museuminsel zijn de meest bekende Berlijnse kunstmusea te vinden het is zelfs één van de belangrijkste museacomplexen ter wereld en staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Niet gek dus dat het Museuminsel geliefd is bij toeristen. Als je bent geïnteresseerd in oudheid, schilderkunst of geschiedenis is het Museuminsel echt het bezoeken waard want de musea richten zich voornamelijk op de archeologie en kunst uit de 19de eeuw. Ook als je minder geïnteresseerd bent in kunstgeschiedenis is het Museuminsel absoluut een bezoekje waard, je kunt heerlijk langs de prachtige gebouwen wandelen.

 

In het jaar 2006 bezocht gemiddeld 1 op de 6 toeristen in Berlijn het Museuminsel waar het Pergamonmuseum het populairste was (982.467 bezoekers) het Altes Museum volgde (746.876 bezoekers) samen met de Alte Nationalgalerie (305.494 bezoekers). In de musea zijn voornamelijk archeologische verzamelingen te vinden die stammen uit de 19e eeuw. Sinds de hereniging van de DDR en de BRD zijn de verzamelingen van West-, en Oost-Duitsland hier samen gevoegd

Dom van Berlijn

 

De Berliner Dom is een van de belangrijkste kerken in Berlijn. De Berliner Dom is gelegen op het Museumsinsel, aan de Karl-Liebknecht-Straße.

De oorspronkelijke Dom, opgericht in de periode 1747-1750, bevatte de crypte van de Hohenzollern, een van de grootste familiegraven van Europa. Het huidige neobarokke gebouw van Julius Raschdorff werd tussen 1894 en 1905 gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Berliner Dom zwaar beschadigd. De reconstructie begon in 1975 en in 1992 werd de nieuwe kerk geopend. Tijdens deze wederopbouw werd gekozen voor een simpelere opbouw en een lagere kerk. De Hohenzollernherdenkingskapel aan de noordzijde werd afgebroken.

In de kerk zijn sarcofagen te zien van Pruisische koningen. Mozaïeken verfraaien het interieur. In de koepel is de bergrede van Christus met de 8 zaligsprekingen afgebeeld.

Wereldberoemd is het Sauerorgel in de kerk, ook wel het hoofdorgel van de Berliner Dom. Dit zeer grote orgel heeft 4 klavieren en 113 registers, waaronder een drietal 32' pedaalregisters.

De Berliner Dom is 117 bij 73 meter groot, en is een creatie van architect Julius Carl Raschdorff.

Alexanderplatz

 

Alexanderplatz, vaak afgekort tot 'Alex' door Berlijners, was een veemarkt in de middeleeuwen en een oefenterrein voor de nabijgelegen kazerne tot halverwege de 19e eeuw. Het plein Alexanderplatz is vernoemd ter ere van Alexander I, tsaar van Rusland, na zijn bezoek aan Berlijn in 1805. Alfred Döblin gebruikte het plein in zijn roman 'Berlin Alexanderplatz' in 1929, gefilmd voor een tv-serie als portret van de bruisende stad in de jaren 1920 voordat de nazi-overname kwam. Op 4 november 1898 kwamen een miljoen mensen bijeen tegen het DDR-regime, kort voor de val van de Berlijnse muur. Het was de grootste demonstratie tegen de regering in de geschiedenis. 

Vele lagen van de geschiedenis van Berlijn liggen op het Alexanderplats, een verweving van eeuwen van sociale, politieke en architectuurgeschiedenis en het was herhaaldelijk het onderwerp van politiek debat. De transformatie van de Alexanderplatz in een modern kruispunt en winkelgebied kwam tot stand tijdens de tweede helft van de 19e eeuw met ontwikkelingen zoals de bouw van de S-Bahn (soort elektrische trein in de stad), het spoornet in 1882 en de ondergrondse spoorlijn in 1913. Het plein werd vernietigd in de oorlog en geleidelijk ontwikkeld tot voetgangersgebied in de jaren 1960. 

Veel van de bekende gebouwen, voorbeelden van pogingen van Oost-Berlijn om te concurreren met de hoogbouw in de westelijke kant, werd gebouwd in deze tijd. Voorbeelden zijn het Hotel Stadt Berlin (een 123m hoog hotel), ''het Haus des Lehrers'' (trefpunt voor pedagogen) en meer. 

Bezienswaardigheden die je vanaf dit plein kunt zien zijn de tv-toren (Fernsehturm), De Brunnen der Völkerfreundschaft (Fontein van Vriendschap tussen Volkeren), het Berliner Verlag en de bekende World Time Clock opgericht in 1969.